Eind mei ontstond mijn intentie om een bloemen mandala te leggen op een trouwfeest. De dag daarop herkende iemand me als ‘ het bloemen mandala’ vrouwtje. En meteen stelde ze aan een vriend voor “Zou dát niet leuk zijn voor op jouw trouwfeest?” En zo kwam het dat ik bij deze nieuwe vrienden voluit mocht gaan. Ooooh, wat zag ik daar naar uit!
Een paar dagen voor het zover was, keek ik rond naar wat er zoal voor handen was in onze tuin en in de natuur rondom me. Sommige materialen werden me zowaar op een presenteer blaadje aangeboden. De buurman die zijn heggen snoeide, een vriendin die héél véél gedroogde vrouwenmantel bloesems had, de gasten die allemaal bloemen mee namen. En regen van de dag voordien maakte dat ik mossen sneller kon losmaken van de bodem in het bos. Zelfs onderweg naar daar zag ik een ruime hoeveelheid van planten staan, die ik nog nét te kort kwam. Het werd ook niet te warm, overwegend bewolkt zelfs. Mijn geluk kon niet op.
Rond half 9 ben ik gearriveerd en omstreeks half 2 was de grootste klus geklaard. Sommige mensen namen plaats in het gras rondom om te genieten van ‘the making of’ onderwijl gezellig babbelend. Ikzelf ging helemaal op in het werk, ik voelde honger noch dorst. Geen moment aarzelde ik, steeds weer blij dat ik nét genoeg had voor elke cirkel. Uitgenomen bij één bloem, daar was er te véél van, maar die kwam later nog van pas.
Deze keer had ik het midden open gelaten, zodat er in geposeerd kon worden voor foto’s. Nadat de bruid en bruidegom zo ver waren, kon daarna iedereen die dat wilde het midden betreden. Wat een féést. Wat een geluk!
Tegen de avond vroeg iemand of ik misschien rondom het bed ook versiering wilde aanbrengen. Oops, de bloemen en planten waren op… Geen probleem ik mocht ter plaatse plukken wat ik nodig had, dus ik ging op missie: Lavendel, guldenroede, kamille, bruidssluier, wikke, een klein warrig kruid. En bloemen die ik nog over had. Stiekem bracht ik de versiering rondom het bed aan. Wat rook het daar lekker.
Kortom, die avond vond ik zo nóg een fijne manier om met planten iets meer te doen dan gewoonlijk.
Op naar de volgende gelegenheid, ik popel van ongeduld.
1001xannemiek 