Wat doet dit met jou, deze dagen?
Bij mij roept dit een gevoel van dankbaarheid op.
Vorig jaar heb ik rondom deze tijd een zielentekening gemaakt van Mama, die ondertussen alweer anderhalf jaar aan de andere kant is. En daaruit bleek wat ik al een tijdje zo had aangevoeld. In de laatste jaren van haar leven werd mij pas duidelijk hoe sterk haar invloed was op de wereld rondom haar zonder dat ze er ook maar iets voor moest doen. Gewoon ‘ZIJN’ was voldoende. Ik vond dit terug in haar tekening en nog zoveel méér dan dat. Mama was een en al dankbaarheid. Ik merk zelf op wat het doet. Dankbaar ZIJN.
Dat deze tekeningen ook verheldering en prachtige boodschappen overbrengen van onbekenden voor onbekenden was al een paar jaar daarvoor duidelijk geworden. Ik heb toen een ‘dubbelblind actie’ gehouden om erachter te komen.
In een spirituele FB groep, waar ik nog maar pas lid was, plaatste ik een oproep om een voornaam van een bekende overledene te plaatsen. Ik zou er eentje uitloten en die persoon kreeg van mij een gratis zielentekening plus een videochat over de overledene.
De naam klonk wat vreemd, maar zo zijn de namen tegenwoordig wel vaker: Vreemd.
Dit was de tekening die eruit voortkwam. Ik kende de vrouw niet die deze naam naar voor bracht. Het bleek een Vlaamse echtgenote te zijn van een Turkse man, wiens vader in Turkije 10 jaar geleden gestorven was. Zij had haar schoonvader nooit leren kennen. Tijdens onze videochat liet ze me vertellen over wat ik in de tekening zag. Een heel verhaal over tradities, verloren dromen en het karakter van deze mens.
Na een half uurtje zij ze: “ Nu wil ik U toch wel even onderbreken. Ik ben sprakeloos. Mijn man wilde niet in beeld komen, maar hij hoort alles wat U zegt. Hij zit hier te huilen als en kind, zó aangedaan is hij van Uw verhaal. Alles klopt van het begin tot het einde.”
De traditie bestond eruit dat de oudere broers in Turkije altijd beslissen over de investeringen van de jongste broer. De vader had een ‘groene droom’ qua investeringen op landbouwgebied, waar heel de familie bij betrokken was. De broers waren tegen, vader stierf zonder zijn droom waar te maken. Wat volgde was een goede raad aan zijn zoon over wat te doen. Hij zat hier in België in een soortgelijke situatie met zijn broers. Vader adviseerde de Turkse traditie overboord gooien en zijn eigen droom wél waarmaken. ‘Je woont tenslotte in België. Hier zijn andere waarden dan ginds.’
Misschien is het tijd om ook een keertje een zielentekening te maken van Papa. Ik heb een donkerbruin vermoeden dat dit heel andere koek zal zijn als die van Mama. Hij worstelde in tegenstelling tot Mama tot het einde toe met zijn zelfbeeld en levensomstandigheden. Ik heb soms de indruk dat ie ergens onderweg is blijven hangen. Wie weet kan ik hem een zetje geven om verder te gaan….
Is er ook bij jou interesse in een zielentekening van een geliefde? Al lang geleden overgegaan of nog maar pas? Je weet me te vinden, hè.
1001xannemiek 