Overbrugging.
Van het oude naar het nieuwe….. dat geeft wat onrust, bij sommigen ook angst.
Overbrugging mag gerust snel gaan, snel voorbij zijn….
Ofschoon…. gaat het aan de andere kant beter zijn?
W!e weet❣
Ik heb gisteren gehuild, ik had mezelf ‘omlaag’ laten praten…
Toch wel ja, ik ging tóch even geloven wat er tegen mij, over mij gezegd werd… over mijn manier van ‘zijn’ en mijn manier van spreken en schrijven.
Tussen die 100 positieve feedbacks over wat ik doe, waren er 2 negatieve geslopen en ik ben naar binnen gaan kijken, om te voelen of er waarheid in zat….
Ik geloof dat het goed is om in eigen hart te kijken.
EN
Ik mag de vraag los laten of die ander dat ook doet.
Er was plots een energie in mij die twijfelde of ze nog wel welkom was, zeker met de zwaarte die ik in mij droeg….
Na een lange vertraging, want ja, zo wordt dat dan door het universum geregeld, kwam ik toch aan.
Ik werd zo liefdevol omarmd, dat ik begon te huilen.
Hoe kon ik twijfelen?
Ik stond op de brug, klaar om te springen, nee, figuurlijk hoor, wees gerust. En dan toch verder gegaan en kijk. Ik hoorde dan toch thuis in de wereld van mooie zielen, die allemaal wel eens hun ‘krak’ beleven.
Die dan naar binnen gaan ipv te wijzen naar de schuld van een ander.
Van mensen de een drive hebben, om datgene te doen wat goed is voor hunzelf én goed voor de wereld rondom.
Mooie zielen die helder spreken ipv in raadselsen daardoor verwoorden wat liever ongezien en ongeweten wil blijven.
Mooie zielen die daarvoor aangevallen worden in woorden die alles zeggen over de aanvaller, die daardoor hun eigen ontontwikkelde ‘kleine egootje’ tonen, wat hun mooiste versie van zichzelf onderdrukt.
Dat kleine egootje wat belet om over de brug te komen met de kwetsbaarste stukken in elke mens.
Er zijn rolmodellen nodig om te tonen dat door kwetsbaar ‘zijn’ er echt niet gekruisigd wordt, tenzij mondeling. Dat is te overleven. Je gaat alleen vanbinnen een beetje dood als je dat gelooft.
Mondelinge kruisiging is als een geweer met losse flodders.
Je hoort het. Als je gelooft dat het echt is, kan je zelfs sterven.
Ik heb deze fase overbrugd en dezelfde avond heb ik mijn allerkrachtigste bloemlezing avond ooit verwezenlijkt.
Ik ben aan de andere kant van wat een nachtmerrie (b)leek.
Hoe zit het met jou?
Welke losse flodders geloof jij?
Of
Kies je voor verbrugging van die oude fantoompijn?
Morgen ben ik weer live.
Wil je zelf ook bloemlezingen bij jou thuis laten plaats vinden?
https://1001happycircles.wordpress.com/workshops-happy-circles/bloemlezingen/
1001xannemiek 